Connect
To Top

Mama Wendy: Weer thuis na de bevalling. Hoe nu verder?! Al snel vonden wij onze weg

Eenmaal thuis moesten wij het zelf gaan doen. Veel wist ik wel daar ik op een kinderdagverblijf had gewerkt maar zo een kleintje en dan ook nog eens van jezelf is toch wel andere koek! Wij mochten om 10 uur in de ochtend naar huis met onze lieve man. Toen wij thuiskwamen was alles versierd en de kraamzorg kwam al snel. Gelukkig hadden wij een hele lieve vrouw en de dagen erna een hele lieve meid die ons kwam helpen met alles.

Mama Wendy- Weer thuis na de bevalling. Hoe nu verder !? Al snel vonden wij onze weg daarin-1

Mijn vriend en ik vonden de avond wel spannend. Want ja, wat moet je doen, hoe leg je hem in bed, hoe warm of koud moet het kamertje zijn, het bedje, wat moet hij aan met slapen? Al snel vonden wij onze weg daarin en sliep Quinn de eerste 6 weken bij ons op de kamer in zijn eigen wiegje!

De dagen erna vond ik dat je een beetje werd geleefd. Veel mensen om je heen en natuurlijk opa en oma die kwamen kijken naar ons wondertje!! Al snel was het ‘gewoon’ dat hij bij ons was. Helaas sliep hij overdag niet veel. Misschien 2 keer een half uurtje over de hele dag en dat bleef lang zo. De nachten ging snel goed. Hij sliep van 11 uur tot 8 uur in de ochtend, wat waren wij blij!

“Al snel was het ‘gewoon’ dat hij bij ons was. De tijd ging steeds sneller en opeens was hij al een maand oud!”

 

Mijn vriend moest al snel weer aan het werk en ik met de kleine man lekker thuis. Ik kreeg veel hulp van mijn moeder die het natuurlijk fantastisch vond om alles zo dichtbij mee te kunnen maken. Lekker wandelen, flesje geven, luier verschonen kortom alles wat erbij hoort.

De tijd ging steeds sneller en opeens was hij al een maand oud!.. De eerste prikjes vond ik vreselijk, ik heb net zo hard als hem gehuild maar ook dat hoort erbij werd mij verteld. Na de eerste maand vond ik dat de tijd minder snel ging en ik genoot nog steeds met volle teugen van mijn lieve kleine Quinn. Het badje werd steeds makkelijker en leuker omdat ik dacht dat hij mij steeds beter kon zien en ook probeerde “oogcontact” te maken en geluidjes ging maken wat op lachen leek.

Mama Wendy- Weer thuis na de bevalling. Hoe nu verder !? Al snel vonden wij onze weg daarin-2

Nu is hij inmiddels bijna 10 maanden en zie ik steeds meer leuke dingen wat hij kan of probeert. Het eten, het verschonen, papa en mama zeggen, kruipen, staan aan de tafel en stapjes doen. Hierover volgende week weer meer, ik heb gemerkt nu ik deze blog schrijf, dat je zoveel in 1 keer kan en wil vertellen omdat het moeder zijn een geweldig iets is in mijn ogen!!

2 Reacties

Meer Gastblogs