Connect
To Top

Mama Jannelie: Stoppen met borstvoeding. Ik was er echt klaar voor. Of eigenlijk klaar mee!

Stoppen met borstvoeding. Voor sommigen een big deal, maar ik was er echt klaar voor. Of eigenlijk klaar mee. Hup aan de fles met die hap, lekker makkelijk. Maar ik was er wel een beetje huiverig voor. Hoe lang zou het gaan duren voor m’n kleine dramaqueen, toen bijna vijf maanden, de fles zou accepteren?

borstvoeding-geven-op-de-trappen-in-venetie-2Een koekje gaat er ook wel in.

Wat vooraf ging

In een eerdere blog had ik al geschreven dat ik zou overstappen op de fles. Dat was toen Fenna ongeveer tweeënhalve maand oud was. Ik wilde gewoon af en toe de fles geven als ik weg was (met flesvoeding, geen afgekolfde melk), daarnaast borstvoeding blijven geven en dan gewoon kijken hoe lang dat goed zou blijven gaan. Maar ik dacht er iets te makkelijk over. In eerste instantie pakte m’n kleine meid de fles bij iedereen behalve mij. Het was een groot drama als ik probeerde die plastic speen in haar mond te stoppen. Even later vertikte ze het om bij wie dan ook de fles leeg te drinken. Ik ging maar weer volledig borstvoeding geven, wat ik destijds niet erg vond, want ik had het plezier er wel weer in teruggevonden.

borstvoeding-geven-op-de-trappen-in-venetie-1Borstvoeding geven op de trappen in Venetië. In het buitenland voel ik me toch minder opgelaten.

Op vakantie in Italië vond ik het eigenlijk wel lekker dat ik niet moeilijk hoefde te doen met flesjes en melkpoeder. En in het buitenland voelde ik me minder opgelaten om gewoon in het openbaar te voeden. Niemand die me kent.

“Met heel veel moeite, ging de helft van de fles erin.”

Waarom stoppen

Maar na de vakantie stond een weekendje weg voor mij gepland. Zonder man en kind. Noodzakelijk was het dus wel dat Fenna voor die tijd de fles zou leren waarderen. We hebben alles geprobeerd; gekolfde melk, kunstvoeding, ieder familielid heeft geprobeerd het te geven en soms, met heel veel moeite, ging de helft van de fles erin. Maar dat was voor mij niet genoeg om rustig in m’n eentje een paar dagen weg te kunnen.

Mijn methode

Het moest anders. Dan maar direct helemaal van de borstvoeding af. Geen getut met afbouwen, gewoon alleen de fles aanbieden en kijken hoelang het zou gaan duren. Ik had me ingesteld op twee dagen doorzetten. Maar het bleek maar een half uurtje te duren. Na wat kleine tegenstribbelingen, pakte ze de fles en ging er in een keer ruim 100 ml in. De volgende fles ging al iets verder leeg en zo zat ze al snel aan de aanbevolen hoeveelheid.

borstvoeding-geven-op-de-trappen-in-venetie-4Helemaal gelukkig dat ze de eerste keer meteen ruim 100 ml dronk.

Nou wil dat natuurlijk niet zeggen dat ik het wiel heb uitgevonden. Ik heb moeders gehoord die dagen bezig waren met het overgaan van borst op fles en waarbij hun kleintjes echte doorzetters bleken. Dan hangt het er van af wie het meeste uithoudingsvermogen heeft. Ik kan dan ook niet echt zeggen van ‘zo moet je het doen’, maar het is natuurlijk wel het proberen waard. En wat je dan moet doen met die borsten die bijna op klappen staan? Ik heb een paar dagen gekolfd op de momenten dat het echt net iets teveel pijn ging doen. Eerst deed ik dat met een apparaat en na een paar dagen gewoon kleine beetjes met de hand. Het duurde bijna twee weken voor de sluizen dicht waren.

“Ik had het idee dat Fenna gewoon duidelijkheid nodig had.”

Duidelijkheid

Kijk naar je kind en wat je denkt dat het beste voor hem of haar is. Ik had het idee dat Fenna gewoon duidelijkheid nodig had. ’s Ochtends en ’s avonds nog borstvoeding blijven geven zou dan veel te verwarrend zijn. Kijk ook naar jezelf. Als je gevoelig bent voor borstontstekingen, is het denk ik niet handig om ineens te stoppen en af en toe te kolven. Dan zou ik toch een wat strakker schema volgen. Die schema’s kun je aanvragen bij het consultatiebureau of gewoon op internet zoeken.

borstvoeding-geven-op-de-trappen-in-venetie-3Nu kan papa ook lekker drinken geven.

Of ik het borstvoeden soms nog mis? Eerlijk gezegd helemaal niet. Ik vind het ook super gezellig en knus om de fles te geven. Het klinkt misschien stom, maar sinds we over zijn gegaan op de fles en m’n man het voeden dus vaker kan overnemen, voelt Fenna meer als óns kind. Ik voel me vrijer, kan weer dragen wat ik wil en ik voel me niet meer opgelaten als Fenna moet gaan drinken. Wat ik wel mis zijn m’n goedgevulde boobies ;). En ik ben heel blij en ook wel een beetje trots op mezelf dat ik bijna vijf maanden lang borstvoeding heb gegeven. Voelt toch als een goede start!

1 Reactie

Meer Gastblogs