Mama Thirza: Borstvoeding of flesvoeding? Een hele persoonlijke keuze. Toch verliep mijn keuze anders…

Borstvoeding of flesvoeding? Dit vind ik een hele persoonlijke keuze. Al vinden de mensen om me heen, en zelfs vreemde het vaak heel normaal om aan me te vragen of ik borstvoeding geef. Ik wil ook voorop stellen dat ik borstvoeding prachtig vind, en heel veel respect heb voor de dames die dit doen.

Borstvoeding of flesvoeding?

Ik heb er tijdens mijn zwangerschap veel over nagedacht. Ik ben best een actief persoon, en ben erg gesteld op m’n vrijheid. Natuurlijk wist ik dat een kindje alles al zou veranderen. Maar in mijn ogen kon ik als ik borstvoeding zou geven weinig kanten meer op. Ik zag mezelf namelijk niet zo snel in een restaurant borstvoeding geven. En dat kolven leek me al helemaal niks. Dat gaf me toch een beetje dat ‘koe’ idee.. Maar toch zag ik meer voordelen aan borstvoeding dan nadelen. De voeding was altijd warm bij me, het was een mooie manier van hechten met m’n kindje, geen dure voedingen kopen in de winkels, misschien niet geheel onbelangrijk.. Het helpt je sneller afvallen en natuurlijk het belangrijkste, het allerbeste voor mijn baby!

“Mijn borstvoeding verliep soepel, maar toch had ik het gevoel dat ik iets miste.”

Borstvoeding geven

De keuze was gemaakt, ik zou borstvoeding gaan geven. En kort na de geboorte van Noah Fay werd zij aangelegd. Dit ging gelijk goed, het was niet pijnlijk en Noah dronk heerlijk uit mijn borst. De schaamte was ik ook totaal voorbij na de bevalling. Met m’n vader, broertje en de rest van de familie naast me gaf ik haar de borst. Die vreselijk grote hangende borst. En wat ik toen nog niet wist, dit zou nog VEEL groter worden.

De eerste dag borstvoeding verliep soepel. Noah kwam ongeveer om de drie uur, en elke keer hapte ze gelijk goed. Maar toch had ik het gevoel dat ik iets miste. Ik had verwacht dat ik dat intense liefdesgevoel zou voelen. Dat als je naar je kindje kijkt die uit jouw borst drinkt het ultieme hechtingsgevoel zou voelen. Maar dat voelde ik niet, sterker nog.. Ik voelde echt helemaal niks. Ik schaamde me voor dit gevoel, en durfde het ook niet bespreekbaar te maken. Ook vond ik dat ik het wat tijd moest geven, ik was tenslotte nog maar 1 dag bezig.

Ik begon er tegenop te zien om haar te voeden

De dagen die erop volgde, maakte het niet makkelijker. Ik vond het aanleggen steeds pijnlijker worden, en Noah werd elk uur in de nacht wakker voor voeding. De voeding die ze binnen kreeg was goed, want aan haar ontlasting was niks verkeerds te zien. Maar ze wilde gewoon wat vaker drinken. Ik begon er steeds meer tegenop te zien om haar te voeden. En dat brak echt mijn hart.

Na een aantal dagen durfde ik het eindelijk aan mijn kraamzorg te vertellen en die voelde al een tijdje dat ik ergens mee zat. Met tranen over mijn wangen vertelde ik haar mijn gevoel en de keuze was samen heel snel gemaakt. ‘Wij gaan voeding en flessen halen’. Vanaf het moment dat die keuze was gemaakt vlogen er kilo’s van mijn schouders af. Natuurlijk wilde ik het beste voor mijn kindje, maar ik wilde ook kunnen genieten als ik haar voeding zou geven.

“Mijn vriend was de eerste die haar de fles mocht geven.”

Mijn vriend was de eerste die haar de fles mocht geven, en vanaf dat moment kwam hij ook meer in zijn vaderrol. En toen ik zelf eindelijk een flesje mocht geven kon ik niet meer stoppen met glimlachen naar het gezichtje van m’n kindje. En de nachten.. Die zijn hemels. Noah slaapt van haar laatste tot haar eerste fles heerlijk door. Dat vind ik een fijn voordeel aan de fles, je kunt precies zien wat ze binnen krijgt.

Mijn productie

Ik was net na mijn productie gestopt. Dat betekent dat ik net op de top zat met mijn borsten. Als ik in de spiegel keek leken het wel verkeerde geplaatste siliconen. Het was zo heftig en pijnlijk, we moesten het tegengaan. Er werden maandverbandjes die in de vriezer hadden gelegen in mijn hele strakke bh gestopt, en overdag nog wat extra koolbladeren erbij. Hilarisch om te zien, maar het hielp enorm! Na een week was de productie gestopt, het lekken verminderd en waren mijn borsten van verkeerd geplaatste siliconen naar lege theezakjes veranderd. Deze vulde zich gelukkig in de weken erna. Het maakte ook niet uit, ik genoot van elke voeding die ik gaf. Kon weer heerlijk slapen, op m’n rug zij en buik. En een blije relaxte mama, is een blije relaxte baby!

Welke fles gebruiken wij?

Welke fles je gebruikt vind ik ook weer een persoonlijke keuze. Maar ik heb er zelf wel veel aan gehad om erover te lezen op internet. De krampjes en het spugen zijn dingen waar je niet omheen kunt. En elke fles lijkt wel ergens anders goed voor te zijn. Mijn kraamzorg had als eerste fles de Avent gehaald. In eerst instantie was ik heel tevreden over deze fles, totdat Noah erg veel last kreeg van krampjes. Deze duurde niet erg lang, maar waren voor mij net zo pijnlijk om aan te zien. Ik vond het geen kwaad kunnen om een andere fles te proberen.

“Na het gebruik van de fles, heeft Noah geen krampjes meer gehad.”

Dr Brown was de tweede fles die wij gingen proberen. Ik had er veel over gelezen en door het handige systeem in de fles zou het geen lucht toelaten en krampjes aanzienlijk moeten verminderen. De krampjes werden minder, nog niet helemaal weg. Maar ze ging er wel veel meer van spugen. Soms zoveel dat ik haar twee keer per dag moest omkleden.

Als derde en voor ons nu laatste fles zijn wij overgestapt op de Difrax. Stiekem vond ik dit al de leukste fles, door de kleurtjes en vormen en was erg benieuwd hoe zij hierop zou reageren. Ook over deze fles had ik veel gelezen en hier waren de meningen over verdeeld. Door de S vorm in de fles zou het ook niet mogen vermengen met lucht en de krampjes moeten verminderen. Bij deze fles vind ik de krampjes goed verminderd. Soms heeft Noah er dagen of weken geen last meer van. En hoe mooi de flessen ook zijn, dat is toch wel het belangrijkste!