Thea Van Galen: Gelukkig single met een kinderwens

Toen ik nog een kind was zag ik het al helemaal voor me: ik ontmoet een leuke jongen, we gaan samenwonen, trouwen en dan krijgen we samen kinderen. Minimaal twee, een jongen en een meisje. Ik wilde jong moeder worden, rond mijn vijfentwintigste. Leek me zo mooi, en fijn. Maar de werkelijkheid is anders…

Ik werd vijfentwintig en was single. Moeder worden ging dus niet gebeuren. De kinderwens was er al wel, en zo rond mijn achtentwintigste werd die alleen maar sterker. Het liefst wilde ik toch echt wel op mijn dertigste moeder zijn. Dat was nog haalbaar. Maar ja, ik had geen partner. Door een vriendin kwam de gedachte: kan ik het niet alleen doen? Kan ik in mijn eentje een moeder worden? Ik schoof het idee een beetje aan de kant. Ik was immers pas 28. Maar het idee bleef in mijn hoofd spelen.

Langzaam aan deelde ik mijn gedachten ook met andere vriendinnen. En kreeg het idee serieuze vormen. Op het moment dat ik echt besloot dat ik ervoor wilde gaan en stappen wilde ondernemen kwamen er dingen op mijn pad waardoor ik mijn plannen toch echt even uit moest stellen.

Toen de dertig dichtbij kwam wilde ik en kon ik ermee aan de slag. Ik ging een op zoek naar informatie en mogelijkheden. Ik sloot me aan bij vereniging voor BAM-ers (Bam-mam.nl) en zo leerde ik nog meer. Mijn plannen om een Bewust Alleenstaande Moeder te worden nam echte vormen aan. En eind februari 2013 zette ik mijn plannen echt door en vertelde ik mijn familie mijn plannen.

Ik koos ervoor om via een kliniek zwanger te worden. Via huisarts en verloskundige belandde ik bij het UMC in Utrecht. In de lente meldde ik mij aan. En kon al vrij vlot terecht voor de selectieprocedure. Er zijn dan twee gesprekken. In het eerste gesprek maakte een verpleegkundige mijn dossier aan. Paar weken later volgde het gesprek met een psycholoog. Zij checkte vooral hoe goed ik er over nagedacht had. Daarna werd mijn dossier besproken in het team. Zij beslissen of ik wel of niet op de wachtlijst mocht voor een spermadonor. Ik vond het heel spannend. Ik maakte me maar om een punt zorgen, en dat was mijn overgewicht. Zouden ze me daarop afkeuren?

Na een paar weken hoorde ik dat ik dat ik goedgekeurd was. Dit was bij de afspraak met de gynaecoloog. Zij keek daarna of ik lichamelijk in orde was, door onder andere een inwendige echo. Daarna vertelde ze me dat ik zes tot twaalf maanden zou moeten wachten tot ik aan de beurt was. Toen ik bijna een jaar wachtte, kreeg ik een brief dat door een tekort aan donoren de wachttijd langer was. Weer een half jaar later ontving ik de oproep, ik heb bijna anderhalf jaar moeten wachten. Wat word je geduld dan getest zeg!

Als je de oproep hebt moet je weer op gesprek komen bij de gynaecoloog. Weer spanning. Ik was helaas kilo’s aangekomen en de vraag was of ik mocht starten. Ik hoopte van wel maar was bang van niet. We hebben het uitgebreid besproken en besloten er voor te gaan. Ik had geluk en zat net in een cyclus en zo kon ik een paar dagen later terug komen om voor het eerst geïnsemineerd te worden. In de tussentijd ben ik al een aantal pogingen verder. Mijn lichaam raakt door de spanning helemaal van slag. Het is een hele rare beleving, vooral de twee weken waarin je wacht tot je kan testen. Hoeveel pogingen zullen er nodig zijn?

Rond de oproep besloot ik weer te gaan bloggen en richtte een nieuwe site op. Bampraat is mijn website. Hier vertel ik mijn verhaal. Ik vertel open en eerlijk over mijn reis. Hoe het verloopt, de leuke en de niet leuke dingen. Daarnaast vind je er informatie over BAM zijn en worden. Regelmatig verschijnen er diverse gastblogs van mijn vaste clubje gastbloggers. Allemaal (Bewust) Alleenstaande Moeders.

Ik wil met Bampraat meer bekendheid krijgen voor het onderwerp. Er is merk ik nog veel onbekend, maar wel interesse naar. Er rust een soort taboe op, misschien kan ik dat doorbreken? Het is geen makkelijke weg, en je kiest er niet zomaar voor. Ik deed dat ook niet. De site is voor iedereen! Je hoeft geen BAM te zijn, of te worden. Kom lekker meelezen, je bent welkom op www.bampraat.nl