Mama Stephanie: Dé ideale zuigfles…

Het is voor ons een ware quest geweest: de zoektocht naar dé ideale zuigfles. Bij alle drie de kids verliep de borstvoeding helaas niet zoals gepland en zijn we al snel naar de zuigfles overgestapt. In één van de babyboxen die je krijgt als je je aanmeldt voor één of andere site zat alvast een inieminie zuigflesje. In het begin dacht ik: ‘Daar heeft zo’n baby toch nooit genoeg aan?’ Tot ik op een borstvoedingscursus leerde dat je baby vlak na de geboorte een maagje heeft ter grootte van een knikker. Wow. Het kleine flesje werd als eerste geprobeerd toen Aron er nét was. Je zou zeggen dat we bij nr. 3 wel wisten welke fles en speen nodig zijn maar.. nee dus. Het kleine flesje voldeed de eerste week prima. Maar al snel bleek dat Aron te gulzig zoog waardoor hij de voeding te snel binnen kreeg en veel spuugde. Dit was niet dé zuigfles voor Aron. Op naar de drogist.

Difrax, dr. Brown, Nuby….
Bij de drogist aangekomen blijkt er opeens een mega-assortiment aan zuigflessen én spenen te bestaan! In eerste instantie ging ik alleen voor een andere speen. De zuigfles op zich was prima. Een speen met een kleiner gaatje zocht ik. Maar laat er nou nét niet dat merk speen in de winkel te koop te zijn! Grrr, redelijk geïrriteerd begon ik me te verdiepen in het overige aanbod aan zuigflessen in de winkel. Ik kwam uiteindelijk op een dr. Brown, mét bijbehorende spenen uit. De zuigfles zou helpen tegen krampjes en dat zou wel fantastisch zijn want daar had Aron nou net last van. Er zat een soort blauwe tuit in de zuigfles waardoor de lucht niet in de speen zou komen. Ok. Uitproberen maar. Helaas trok Aron ook deze zuigfles in één teug leeg… Weg 17 euro. Vol goede moed en na grondig internet-onderzoek ging ik naar de winkel voor een Difrax S-fles. Met ventiel in de bodem. Met de kleinste speen die er te koop was uitgeprobeerd en Aron deed zowaar een kwartier over de voeding in plaats van 5 minuten! Hoera! Wij hadden ‘onze’ ideale zuigfles gevonden en gebruiken hem nog steeds!