Mama Stephanie: Moet het licht aan of uit?

Alle kinderen krijgen ooit deze tic; ‘Mag het licht aan blijven?’ Bij onze kinderen werd dat voor het eerst duidelijk toen Stan als baby van 7 maanden vaak wakker werd in de avond. Het was winterperiode, en dus aardedonker rond 22.00 uur op zijn kamertje. Steevast begon hij rond deze tijd onbedaarlijk te huilen. Later kwamen we er achter dat hij waarschijnlijk wakker werd en het donker zag dat er nog niet was toen hij ging slapen. Hij was bang. Eigenlijk wilde ik hem niet wennen aan een nachtlampje en daarbij vond ik het zonde van de stroom die zo’n lamp de hele nacht verbruikt. Maar na gebroken nacht nummer drie was ik toch wel om, we gingen op zoek naar een energie zuinig, klein nachtlampje. Het eerst lampje was een stopcontact lampje, zo’n oranje. Helaas gaf dat niet genoeg licht en begon Stan alsnog te huilen ’s avonds of ’s nachts.

Verduisteren
Na veel verschillende maniertjes te hebben uitgeprobeerd – het licht op de overloop aan tot wij gingen slapen, een schemerlampje in de hoek van zijn kamertje, enz. – kwam mijn schoonmoeder met een helder idee. Op Stan’s kamer hangen sterk verduisterende gordijnen en als ze dicht zijn, is het ook echt donker. ‘Waarom vervang je die niet door wat lichtere gordijnen?’ stelde ze voor. ‘Misschien vindt hij het wel fijn om iets van de lantaarns buiten te zien doorschemeren’. Als laatste oplossing hebben we dit gedaan, en ja hoor, dit werkte! Als hij wakker werd kon hij dingen in zijn kamertje onderscheiden en was hij snel gerustgesteld. En nog. Hij slaapt nog steeds het liefst in een lichtere slaapomgeving, terwijl het voor de andere twee kids juist lekker donker moet zijn in de kamer. Tja, je moet er maar even achter komen he… Wil jouw kindje juist slapen met het licht aan, of moet het lekker donker zijn op zijn/haar kamertje?