Mama Klarissa: Met Jesse gaat het kleine stapjes vooruit, de nieuwe medicatie tegen reflux lijken beter te helpen…

Herken je dat? Als je (nog) geen kinderen hebt, of zwanger bent zie je moeders dingen doen waarvan je denkt ‘dat zou ik dus nooit zo doen’. Ik dacht altijd, ik ga niet met een natgemaakte vinger de mond van mijn kind schoonmaken (dat vond ik vroeger zelf zo vies). Of je neus tegen een luier aanduwen om te ruiken of er is gepoept, het pulken van een snotje uit het neusje, vuiligheidje uit het oogje halen of het proeven van een babyhapje. Dan hebben we het nog niet eens over de manier waarop je een ontplofte luier verschoond of melk van je lijf af vegen. Nou ik zal je zeggen, je doet het dus zeker allemaal wel. Ga er maar is op letten!

Ons kindje schoon en verzorgd

Zo vinden wij het belangrijk dat ons kind er verzorgd en schoon uitziet, dus wanneer ik in de rij sta voor zijn eerste pasfoto smeer ik een sliert speeksel van zijn kin aan mijn eigen shirt. Oke, ik dacht dus ook altijd: ik blijf er zelf OOK verzorgd bijlopen. Weer mislukt! Grappig trouwens het maken van een pasfoto van een baby. Het is een beetje onhandig allemaal maar uiteindelijk vind ik hem best goed gelukt.

“Onderzoek naar koemelkallergie vond de kinderarts niet nodig omdat Jesse goed groeit.”

De reflux van Jesse

In mijn vorige blog schreef ik over het bezoeken van de kinderarts in verband met de reflux van Jesse. Ondertussen zijn we hier geweest en is ons verhaal bevestigd. De kinderarts heeft hem nagekeken en kan met het oog niks anders vinden, onderzoek naar bijvoorbeeld een koemelkallergie vond ze niet nodig, omdat Jesse goed groeit. Wel is er ‘alweer’ gesleuteld aan de medicatie, omdat de medicatie die hij kreeg hartritmestoornissen kon veroorzaken (en dat was ons nog niet verteld, zo snel mogelijk switchen dus!). Het is de bedoeling dat we deze medicatie voor de komende maanden gaan gebruiken, dus niet te veel veranderingen meer.

Daarnaast zijn we, naast borstvoeding, ook gestart met speciale Comfort voeding (in plaats van hypoallergeen welke we al gebruikte), welke wat ingedikt is en zorgt voor minder spugen en makkelijker ontlasting krijgen. Dit is ook wel nodig want van zijn nieuwe medicatie heeft hij best wel last van moeizame ontlasting. Dus ook voor zijn ontlasting zijn we momenteel met het tweede soort medicatie bezig. We lijken wel een kleine apotheek hier.

Kleine stapjes vooruit

Met Jesse gaat het ondertussen met kleine stapjes vooruit, de nieuwe medicatie lijken beter te helpen en het geven ervan is al minder gedoe. Geen berekeningen meer en priegelen met spuitjes, maar verdelen, oplossen en geven met zijn medicatiefles. Hij ontwikkelt zich goed, wil graag veel meer dan dat hij al kan. Hij doet pogingen tot omrollen en heeft sinds deze week iets nieuws: gillen, veel kwijlen, met handen EN voeten spelen en echt schaterlachen. Het contrast met hoe hij ook kan zijn is erg groot, gelukkig zien we steeds vaker de vrolijke Jesse dan de verdrietige en gefrustreerde versie van hem.

“Gelukkig zien we steeds minder een verdrietige en gefrustreerde Jesse.”

Steeds vaker een fles

Het verdelen van zijn voedingen begint ook wat vorm te krijgen, net zoals zijn ritme voor dag en nacht. Nou wil hij ‘s nachts nog rustig 2-3 keer komen voor een voeding, maar dat is niet anders. Hij heeft ons blijkbaar nog even nodig. Overdag krijgt hij steeds vaker een fles en dat gaat gelukkig goed, ook worden de porties langzaamaan meer. Wij hebben hem vanaf het begin al dagelijks een fles met afgekolfde moedermelk gegeven zodat hij zijn fles later niet zou gaan weigeren, en voor hem heeft het geholpen.

We hebben lang met een Difrax fles gegeven, deze zet je gemakkelijk in elkaar en houdt fijn vast. Zo konden we hem met zijn hoofdje omhoog voeden door de makkelijke S-hals en er zit een filtertje in die darmkrampjes tegen gaat, een ideale fles voor een pasgeboren baby. Ook handig, deze kun je in een newborn set kopen! Wij vonden deze fles er vooral leuk en gekleurd uitzien, het oog wil ook wat!

Vanaf 2,5 maand zijn wij wel overgestapt op de brede fles van dr. Brown, omdat deze minder reflux- en koliekklachten gaf (en ja, we hebben heel veel flessen geprobeerd). Het is soms zo lastig om te bepalen wat het beste is voor je kindje, want wat bij de ene baby werkt hoeft bij de ander niet de oplossing te zijn.

Zijn ‘eerste’ hapje

Jesse heeft ondertussen ook zijn ‘eerste’ hapje gehad, broccoli en hij vond het echt niet te eten.. Zit je dan enthousiast met je lepeltje vers gekookte broccoli (en ondertussen ook een vriezer vol omdat je veel te veel hebt gemaakt). Jammer! Fruit vindt hij wel superlekker. Maar zijn gezicht bij broccoli, bloemkool en pompoen is bijna zielig. Nu geven we het gecombineerd met fruit en dat gaat verassend goed. Misschien niet zoals ze willen; smaak voor smaak leren eten. Maar goed, het werkt.

Ik dacht ook alles vers te maken, maar sinds Jesse een hapje van Ella’s Kitchen op heeft en hier weg van is, vind ik dit voor nu toch wel een stuk makkelijker en ga ik lekker zelf koken en stomen wanneer hij wat grotere maaltijden gaat eten. Voordeel van Ella’s Kitchen vind ik dat je het ook in kan vriezen, dit kan bij veel andere merken babyvoeding dus niet. Daarnaast vind ik het belangrijk dat deze voeding biologisch is en gemaakt word zonder onnodige toevoegingen. Grote favoriet hier? Peer met erwten en JAJA met broccoli!

“Zelf ben ik nog erg bezig met het terug in ‘balans’ komen.”

Hoe gaat het met mij?

Hoe het met mij gaat? Dit vind ik nog lastig.. Zelf ben ik nog erg bezig met het terug in ‘balans’ komen (zoals we dat noemen), zowel lichamelijk als psychisch. Zo ga ik naar een bekkenfysiotherapeuten en start ik binnenkort met een speciaal MomFit revalidatieprogramma. Ook kreeg ik de tip om een haptonoom te bezoeken (net zoals de osteopaat, nog nooit eerder van gehoord) omdat ik de bevalling en tijd daarna als onder andere stressvol heb ervaren. Bij haptonomie wordt je je bewust van je gevoel (of het gevoel wat je ervaren hebt) en leer je weer vertrouwen in jezelf en wat je lijf kan. Iemand met goede ervaringen? Ik ga het allemaal weer beleven.

Mijn verlof is voorbij

Mijn verlof is ondertussen ook voorbij, maar werken gaat in mijn situatie nu (nog) niet. Het gevoel van niet kunnen wat je graag wilt frustreert me soms enorm, maar ik moet het voor nu accepteren zoals het is. Ik probeer elke dag dan maar dubbel zoveel te genieten van mijn leuke mannetje, en mijn rust te pakken wanneer dit kan. 1 dag in de week gaat Jesse naar het kinderdagverblijf, dat is mijn rustdag en dat bevalt mij goed. Wel moeilijk om hem daar achter te laten (zeker in het begin) met de gedachten dat jij het beste weet wat je kindje bedoeld en hoe hij eventueel getroost kan worden.

Met het kinderdagverblijf heb ik gedurende de dag goed contact over hoe het gaat, en wanneer hij bijvoorbeeld erg overstuur is door een ‘refluxaanval’ bellen ze me en kan ik tips geven wat kan helpen. Gelukkig weten ze ondertussen goed met hem om te gaan, het is voor beide kanten natuurlijk erg wennen. En eerlijk is eerlijk, een dag zonder je kindje vliegt voorbij en begint voor mij ook best wel te wennen in positieve zin. Ik plan die dag lekker niks in en hoef dan even nergens aan te denken.

“Ik moet het voor nu accepteren zoals het is.”

Zomervakantie

Binnenkort begint de zomervakantie voor Erik, en dan hebben we even tijd met elkaar. Ik kan dan wat zorg uit handen geven en op adem komen, Erik heeft meer tijd met Jesse die hij tijdens zijn drukke werkweek weer minder heeft. Win-Win situatie noemen we dat! Het is de bedoeling dat we een weekje gaan bijkomen op de Veluwe, erg spannend maar ik kijk er ook wel een beetje naar uit. De volgende keer meer hierover..

Mijzelf en mijn gezin

Voor nu ga ik vooral aan mijzelf en mijn gezin denken. Zelf weer aansterken en niet teveel willen doen, maar doen en genieten van wat wel kan en lukt. Tot de volgende blog!

Er waaien dingen door mijn hoofd,
gekke kronkels & gedachten.
Stomme moeilijke denksels,
waar ik niet op zit te wachten.
Er miezeren tranen langs mijn wangen,
van al die moeilijke dingen.
Ik word er langzaam gek van,
en mijn hoofd staat ook op springen.
Maar het moment dat ik weer denk;
‘Kom op ik ga ervoor’
Breekt er ook voorzichtig,
een klein zonnetje door.
– Dicht Erbij