Voor het eerst heb ik geen inspiratie voor een blog. Hoe dan?! Ik ga gewoon schrijven en we zien wel waar dit verhaal strand. De afgelopen maand is het een beetje een chaos in mijn hoofd geweest. Afscheid nemen van mijn werk, ergens opnieuw beginnen. Nu is het ook nog eens zo dat mijn nieuwe baan me zwaar tegen valt en dus enorm heimwee had naar mijn oude baan.
Terug naar mijn vertrouwde plekje
Tadaaa, ze wilden me graag terug en na mijn vakantie ga ik dus weer terug naar mijn vertrouwde plekje. Elijah blijft op het kinderdagverblijf, want hij is er nu echt gewend. In het begin leek het wel of die aangereden was door een vrachtwagen, zo vermoeid kwam hij er vandaan. En dat terwijl hij er, thankgod, slaapt. Maar ik vond het echt zielig om hem zo te zien. Als we er nu langs wandelen dan gaat hij meteen wijzen en roepen ‘kijk’. Heel schattig en dat doet mij echt goed.
Op vakantie
Terug komend op die vakantie. Wij gaan naar Italië toe met de auto. Eerst lag ik hier niet zo wakker van, maar nu Elijah soms al zwaar verveeld is na een half uur in de auto krijg ik toch wat stress. We overnachten op de heenreis onderweg en gaan natuurlijk genoeg stoppen tussendoor. Maar een berg speelgoed is niet genoeg voor hem ben ik bang. Als hij ergens klaar mee is, smijt hij het door de auto. En wat helpt dan wel? Youtube.. Ja en dan wel graag met een specifiek poppetje van babytv. Nu was ik niet van plan uren lang mijn telefoon te gebruiken voor filmpjes, dus kwamen wij tot het besluit: een kindertablet.
Internet en kinderen
Bizar he, ben je 15 maanden krijg je een tablet. Natuurlijk heeft hij hier zelf niet zoveel over te zeggen, want wij bepalen wanneer hij een filmpje te zien krijgt. Eigenlijk vind ik het te gek voor woorden, maar anders wordt het echt één groot drama. Hij gaat er niet 13 uur lang naar zitten staren, dat snappen jullie wel. Maar als dit ons kan helpen, ik teken ervoor.
Nu was het niet zomaar even ‘we kopen een tablet’. Ik vind het namelijk een gek idee hoe hij straks opgroeit in de wereld vol internet. Super fijn dat het bestaat uiteraard. Maar voor kinderen zie ik snel nadelen er van in. Alles wat op internet rond zwerft. Ik zie kids van 6 jaar met WhatsApp. En dan te bedenken wat er via WhatsApp allemaal verspreid kan worden.
Vroeger
Ik hoor opa’s en oma’s allemaal zeggen ‘vroegerrrrr…..’ Ja, ik vind het ook bizar dat Elijah straks op de basisschool werkt met een tablet en een laptop. Maar als we hem er goed mee opvoeden, is hij straks niet wereld vreemd. Ik denk dat het gebruik van het internet bij kinderen pas de verkeerde kant op gaat wanneer ze zich niet zonder kunnen vermaken. Gelukkig is Elijah nu een erg ondernemend mannetje en thuis kan hij niet langer dan 10 minuten naar een filmpje kijken. Maar ik wil hier zeker toezicht op houden.
Het is zo makkelijk
Het is zo makkelijk om te zeggen dat je het te druk hebt om met je kind te spelen, dus daarom hem of haar maar even achter een filmpje zet. Hier gebeurd het ook op zijn tijd, onder het koken bijvoorbeeld. Ik denk dat elke ouder het deze tijd wel eens doet, maar ik denk dat er zeker grenzen moeten zijn.
Het is de bedoeling dat Elijah over jaren weet hoe hij iets op de juiste manier gebruikt. Ook de negatieve kanten van het internet kent. En niet dat hij straks driftbuien heeft, omdat hij niet weet waarmee hij moet spelen behalve een tablet of tv kijken. Ik geniet er namelijk zo van om hem te zien spelen en ook om met hem te spelen. Hoe hij zich verstopt achter de bank of in een gordijn. Of een half uur speelt in de zandbak. Of gewoon al zijn speelgoed over hoop trekt om vervolgens boekjes te bekijken.
Er zijn vast meer ouders die met de auto op vakantie gaan. Zijn er ideale tips voor onderweg? Of ervaringen?
1 Reactie