De ene moeder vindt tijd voor zichzelf ‘me-time’ een stuk minder belangrijk dan de ander. Ik hoor bij de moeders die het wel belangrijk vinden. Net als dat ik ook graag werk. Elijah is geweldig en uiteraard het leukste kind ever. Maar soms even iets meer tijd voor mezelf dan die 10 minuten onder de douche, kan ik op zijn tijd wel gebruiken.
Drie dagen zonder mijn kleine man
Een paar weken geleden ben ik een weekend weg met vriendinnen geweest. Naar Dublin, vraag me niet waarom we in godsnaam naar een land gingen waar het nog meer regent dan hier, maar even 3 dagen er uit met de meiden. Wat zag ik hier tegen op. Het leek nog zo ver weg toen we het boekten in oktober. Maar het idee alleen al dat ik 3 dagen mijn kleine man niet zag, vond ik echt erg. Gavin had die maandag vrij genomen zodat Elijah niet naar een oppas hoefde, maar gewoon fijn een heel weekend met papa was.
“Drie dagen was ook echt wel genoeg. Een hele week zonder Elijah op vakantie kan ik me niet voorstellen.”
Gewoon doen wat ik wilde
Toen de dag er eenmaal was, kon ik het al snel los laten. Ik kon gewoon 3 dagen lang even doen wat ik wilde en hoefde geen rekening te houden met slaapjes of etenstijden. Kunnen slapen en zelf wakker worden in plaats van wakker gemaakt worden. Sterker nog, 1 ochtend heb ik 2 uur lang liggen wachten tot de andere meiden wakker werden. Bijna dacht ik ‘ik verveel me’. Maar al snel kwam de gedachte: ‘Nee, je verveelt je niet. Je geniet nu van het niets moeten en het chillen in bed.’
Ondertussen kreeg ik wel bergen foto’s en filmpjes van thuis. En 3 dagen was ook echt wel genoeg. Een hele week zonder Elijah op vakantie kan ik me niet voorstellen. De ouders die het wel doen, moeten dat vooral doen. Ik ben namelijk nog steeds van mening dat iedereen moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt. En laat elkaar ook vooral in elkaars waarde. Ik voelde me volledig opgeladen en thuis komen was heerlijk. Vooral zo fijn om te zien dat Gavin geniet van alle tijd met Elijah. Die zei: ‘je mag wel vaker weg hoor. Ik blijf wel met hem thuis.’
Weeeeer een oorontsteking
Die energie die opgeladen was, werd er weer hard uitgetrokken het weekend erop. Weeeeer een oorontsteking. Dit keer was de druk te groot en scheurde Elijah zijn trommelvlies. Wat een verademing was dit! Hij had geen pijn meer en kon eindelijk weer slapen. Sindsdien gaat het slapen ook stukken beter. In plaats van elke 2 uur huilend wakker worden, wordt hij nu nog maar 1 of 2 keer wakker ‘s nachts. En in plaats van wakker worden tussen 5 en 6 uur, is dat nu na 7 uur geworden.
“Ja, dit gaat niet langer. Hij krijgt buisjes en als het nodig is worden zijn neusamandelen geknipt.”
Je snapt natuurlijk wel dat een 4e oorontsteking in 4 maanden tijd voor mij te ver ging. Dus jawel, ik had weer een date met mevrouw de huisarts. Ik heb niet gevraagd, maar gezegd dat ik een verwijzing wilde naar de KNO arts. Ik kon de volgende dag al terecht bij de KNO! Die zei al snel: ‘Ja, dit gaat niet langer. Hij krijgt buisjes en als het nodig is worden zijn neusamandelen geknipt.’ O ja, en er zat ook vocht achter zijn andere trommelvlies, dus dat kon nog een volgende ontsteking worden. Thanks maat..
Eindelijk een oplossing
Maar wat voelde ik me opgelucht, eindelijk een oplossing. Hopelijk dan, want voor mijn vriend hebben die buisjes vroeger niet veel geholpen. Hij heeft uiteindelijk 2 nieuwe trommelvliezen gekregen. Dus iedereen die nog eens vraagt; ‘Weet je zeker dat Gavin de vader is? Elijah is zo blank.’ Verwijs ik door naar de KNO, want die oorproblemen heeft Elijah niet van mij. Donderdag hebben we het gesprek voor de voorbereiding en dan wordt de datum gepland voor de operatie. Als ik alleen al denk aan het feit dat hij onder narcose moet, kan ik al janken. Maar het is beter voor hem. Op naar een fase zonder ziek kindje!
