Mama Nikky: Help! Al 15 maanden slapeloze nachten door mijn kindje die niet doorslaapt

Daar zit ik dan weer, om 7 uur in de ochtend, als een zombie op de bank. M’n ogen vallen bijna dicht, maar ik schrik weer wakker van Javi, die als een hieperdepieper Duracell konijntje door de woonkamer vliegt. Het was wéér zo’n nacht. Zo’n nacht die je zo vervloekt en waarvan je weet dat het je de rest van de dag nog gaat achtervolgen.

Photoshoot by: Dario Endara

Ik ben de slapeloze nachten beu

Slapeloze nachten, al zo’n 15 maanden, er lijkt maar geen einde aan te komen. En om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik ben het een beetje beu! Slapeloze nachten betekent niet alleen maar slecht slapen, maar ook om 20.00 uur al voor pampus op de bank liggen en dus weinig tot geen quality time voor papa en mama. Dat je eruit ziet alsof je al de hele week niet gedoucht hebt met wallen van hier tot Tokyo. En als meneer dan een keer (wat in 15 maanden 4 keer is voorgekomen) wel goed slaapt, ren je als een gek naar z’n bedje om te kijken of ie nog leeft.

Ouders zonder slapeloze nachten hebben echt geluk

Echt, jullie mama’s en papa’s van kinderen die gewoon hele nachten doorslapen van 7 tot 7, jullie zijn echt lucky bastards! Jullie mogen niet klagen over één slapeloos nachtje, waarin jullie kindje twee keer wakker is wakker geworden. Jullie weten niet wat écht écht moe zijn is. En ja, stiekem ben ik een beetje jaloers op jullie, want hoe heerlijk is het dat je gewoon nog een avond hebt met je partner en hoe heerlijk is het om je gewoon altijd top te voelen en niet moe bent!

Dus, dacht ik… hier moet een oplossing voor komen. Want dit is zó niet leuk! En voor de grapjassen die nu denken: ‘Ja, jullie wilde zelf een kind’. Dat klopt, helemaal gelijk! Wij hebben voor een kind gekozen, en natuurlijk horen daar nachten bij die je liever niet zou willen hebben, maar 15 maanden lang gemiddeld 5 keer per nacht eruit, is wel een beetje overdreven, haha.

“Nee, hij slaapt nog niet door en nee ik weet ook niet zo goed hoe ik dat moet oplossen.”

Instanties leggen een bepaalde druk op het doorslapen

Maargoed wat betreft het doorslapen, vind ik toch dat er wel snel een bepaalde druk op wordt gelegd door instanties zoals het consultatiebureau of door ouders zelf. Een van de eerste vragen die je krijgt bij het bureau is: ‘En, slaapt ie al door?‘. Opmerkingen van andere ouders: ‘Ach, laat ‘m gewoon een paar nachten janken en hij slaapt ook door‘ of ‘Die van ons sliep met 6 weken al door‘.

Nachtvoeding en co-slapen

Super leuk allemaal, maar daar heb ik dus helemaal niets aan. Het enige wat het mij geeft is een
rotgevoel. Alsof ik een slechte moeder ben ofzo. Nee, hij slaapt nog niet door en nee ik weet ook niet zo goed hoe ik dat moet oplossen. Wij proberen echt wel om dit te laten slagen; Voor ons is het ook niet leuk. Bovendien is het in andere landen heel normaal dat kinderen tot 2-3 jaar nog een nachtvoeding krijgen en co-slapen met ouders. Wat dat betreft vind ik dat Nederland hier nog een hoop van kan leren.

Vaker slaapproblemen bij hooggevoelige kinderen

Maar om even terug te komen op onze situatie, we hebben al van alles geprobeerd, maar niets dat echt lijkt te helpen. Nou is het zo dat bij hooggevoelige kinderen veel vaker slaapproblemen voorkomen dan bij minder gevoelige kinderen. Dit omdat het brein van hooggevoelige mensen gewoon net iets anders werkt. Sneller geprikkeld, gevoeliger voor licht, geluid, smaak, geur, sfeer en noem maar op. De verwerking van de dag gebeurd vooral ‘s nachts en daar gaat er bij ons dus iets niet goed.

Zo zien Javi’s slapeloze nachten eruit

Javi gaat iedere dag rond 19.30/20.00 uur naar bed, we kleden hem om, hij krijgt een rijstepapje met sojamelk uit de fles en valt dan tijdens het drinken heerlijk in slaap. Na een uurtje of anderhalf wordt hij wakker en zet het op een gillen. Hij wil geen speen, heeft ie nooit gedaan of gewild. Het enige waar hij rust uit haalt is een flesje water waar hij dan een paar slokken uit drinkt en weer verder in slaap valt. Hup, flesje eruit en meneer slaapt weer rustig verder. Een tijdje later gebeurt weer hetzelfde en zo gaat het eigenlijk de hele nacht door. Gemiddeld 5 keer per nacht.

Een kind voelt zich zekerder als hij tussen de ouders in slaapt

We proberen hem altijd zo veel mogelijk in zijn eigen bed te laten, maar de laatste weken slaapt hij vrijwel iedere nacht bij ons in bed. Dan lijkt het wakker worden wel mee te vallen en beperkt dat zich tot ongeveer twee keer per nacht. Altijd hebben we geroepen dat we daar nooit aan zouden beginnen… wel dus. Hij lijkt op dit moment gewoon die zekerheid nodig te hebben. Dat veilige gevoel, dat er iemand in de buurt is.
Dat willen we hem ook geven, en als hij dat nodig heeft is dat maar even zo. Er komt vast een moment waarop hij zelf aangeeft dat hij het wél kan. Maar wanneer…? Aangezien wij als mama en papa de laatste tijd alleen maar moe zijn, een kort lontje hebben – en dus ook wat vaker, wat sneller geïrriteerd naar elkaar toe zijn – en ook gewoon samen een avondje weg willen zonder dat we te zitten knikkebollen, wilden we iets doen om dit proces een beetje te versnellen.

Photoshoot by: Dario Endara

De MindLINK/Preventest

En dus, zat er voor ons niets anders op dan het weer te gaan zoeken in de homeopathische hoek! Ik stuurde (net als bij Javi’s reflux problematiek, lees dat blog hier) een plukje haar op en dit werd getest via de MindLINK/Preventest. Het enige wat ik heb gevraagd is of ze specifiek wilde kijken naar het slapen, en dat deed ze.

En toen kwam de uitslag

Een week later kreeg ik de uitslag van de test. De problematiek bij Javi zou zijn dat hij bang is voor onbekende dingen en dat ie daardoor ook geen zekerheid ervaart. Ook zou hij osteopathie nodig hebben en vooral zijn nieren moeten laten behandelen (nieren, zodat hij goed kan ontgiften en zijn lichaam alles goed kan verwerken) en hij krijgt homeopathische druppeltjes voor mentale/energetische ondersteuning.

“Laten we hopen op een happy end en in ieder geval meer rust voor onze kleine man!”

Zijn eerste behandeling

Dus, hier zijn we nu mee bezig. Over een paar dagen heeft hij zijn eerste behandeling bij de osteopaat. Ik ben zo benieuwd hoe Javi dit gaat ervaren en hoe de nachten zullen worden. Laten we hopen op een happy end en in ieder geval meer rust voor onze kleine man! Ondanks dat het voor ons heel vervelend is, is het voor Javi natuurlijk ook helemaal niet leuk. En met dat in mijn achterhoofd, vind ik het wel fijn dat we er voor hem kunnen zijn. Dat we hem die veiligheid kunnen bieden als hij tussen ons in slaapt. En dan straks ook hopelijk weer lekker in zijn eigen bedje.

In mijn volgende blog dus onze ervaring met de osteopathie en hoe onze nachten dan verlopen. Zijn er nog meer #nachtouders #teamnosleep mama’s en papa’s die hun ervaringen willen delen? Ik ben heel benieuwd hoe jullie deze slapeloze nachten ervaren.

Veel liefs, Nikky