Ik ben inmiddels 38 weken zwanger en er helemaal klaar voor en mee! Vanaf het moment dat ik 37 weken zwanger ben merk ik dat ik het goed vind zo. Overal lees ik dat je uitgegroeid bent en officieel geboren mag worden. Je hebt in mijn ogen 2 soorten mama’s op dit punt. Mama 1 is er helemaal klaar mee en wilt haar kleintje nu wel een keer ontmoeten. En mama 2 vindt het wel prima zo, lekker veilig in haar buik. Ik hoor dus absoluut niet bij de groep van mama 2.

Lief klein meisje, wat al zo lang in mijn buik zit, ik wil je gewoon heel graag zien en vasthouden! Daarnaast kijk ik er ook enorm naar uit weer af en toe op stap te gaan. Voor dat ik zwanger raakte ging ik wekelijks uit, mijn vriend is DJ en organiseert ook regelmatig feestjes. Nu weet ik dat dit oude leventje lang verleden tijd is, maar af en toe weer op de dansvloer staan is iets waar ik erg naar uit kijk. Gelukkig heb ik een moeder die staat te trappelen om op te passen, en heeft zelfs een eigen baby kamertje gemaakt.

“Ik merk dat je nog maar weinig ruimte hebt daar binnen, wat voor jou niet prettig lijkt, en om heel eerlijk te zijn voor mij al helemaal niet.”

 

Ik merk ook dat je nog maar weinig ruimte hebt daar binnen, wat voor jou niet prettig lijkt, en om heel eerlijk te zijn voor mij al helemaal niet. Volgens de verloskundige ben je geen dikke baby, maar heb je wel lange benen! Ik wilde me al bijna schuldig voelen na al die witte broodjes nutella… Maar zo te zien heb ik je voor nu alleen maar modellen benen gegeven. Die modellen benen zijn nu alleen niet zo prettig, want ondanks dat jij klaar voor de start met je hoofdje in mijn bekken ligt, moet ik geregeld zo’n been terug duwen uit mijn rib!

De hele tijd heb ik het idee dat je eerder gaat komen. Het rommelt al vanaf week 35 in mijn buik. Ik ben wat licht bloed verloren en heb regelmatig harde buiken om de paar minuten die nu ook steeds pijnlijker worden. Ik zelf, maar ook de verloskundige denkt dat we week 40 niet gaan halen. Helaas hebben wij dat helemaal niet voor het zeggen, en zal ik dan ook rustig op je moeten wachten. Maar stiekem hoop ik dat deze opgeleide verloskundige gelijk heeft. En hoewel ik het niet wil, zal het ook een teleurstelling zijn als ik over de 40 heen ga. Maar ik denk toch wel dat de meeste moeders dat ervaren alsof iedereen je verjaardag is vergeten..

“Bang voor de bevalling ben ik niet. Mijn hele zwangerschap heb ik me zo goed gevoeld. Ik sta heel nuchter en open in mijn bevalling.”

 

Bang voor de bevalling ben ik niet. Mijn hele zwangerschap heb ik me zo goed gevoeld. Ik hoorde regelmatig dat ik er prachtig uit zag, en ondanks mijn zware buik loop ik nog steeds op mijn hakken de stad rond. Ik sta heel nuchter en open in mijn bevalling. Bij het maken van mijn bevallingsplan heb ik aangegeven graag in een bad te willen bevallen. Ik heb hier heel veel mooie en fijne dingen over gelezen en gehoord en dit is dan ook een grote wens. Maar onder de vraag ‘wat als het anders loopt’ heb ik ook heel makkelijk geantwoord: ‘Dan loopt het anders.’

Ik heb zoveel bevallingsverhalen gelezen en bekeken dat ik er toch wel uit ben dat elke bevalling anders is gelopen dan ze graag gewild hadden. Op een paar prachtige ‘uit het boekje’ na. Ik heb ze allemaal gehoord, de horror en de fijne ‘binnen 5 uur was ze er’. Ik zie het wel. Ik weet wie ik bij me wil hebben, ik weet wat mijn wensen zijn, en verder laat ik deze hele ervaring helemaal op me af komen.

Dus allerliefste.. Tot snel!