Mama Thirza: Zonder je kind op stap. Ik ben gewoon niet gemaakt om hele dagen met mijn kind bezig te zijn…

Een aantal blogs terug vertelde ik dat ik en mijn vriend op vakantie zouden gaan. Samen, zonder kind. Maar liefst 9 hele dagen lang. Toen wij dit tripje samen maakte was onze dochter bijna 9 maanden. En ik heb het dus niet moeilijk gehad.

Ik heb haar vreselijk gemist

Natuurlijk heb ik haar gemist, vreselijk zelfs. Want ineens werd ik niet wakker gemaakt in de ochtend en kon ik uitslapen. Ik heb ongestoord kunnen genieten van het eten dat mijn vriend elke avond zo heerlijk bereidde (of de chef in het restaurant). Ja ik miste haar zachte wangetjes, haar gezichtje als ik haar uit bed tilde, ik miste haar hele aanwezigheid.

Maar met een glas sangria in mijn hand en in de andere de hand van mijn vriend, vergat ik het gevoel en genoot ik van de zonsondergang. Wij hebben als een stel oplaadbare batterijen in het stopcontact gelegen tot we weer +++ VOL opgeladen terug naar huis konden. Daar bedoel ik dus mee liggend op een strandbed aan of in het zwembad, terwijl we bruin werden.

“Ik ben gewoon niet gemaakt om hele dagen alleen maar met mijn kind bezig te zijn.”

Niet bij mijn kind

Is het nu erg dat ik bij het afgeven van haar eerste wendag op het kinderdagverblijf geen traan heb gelaten? Dat ik met plezier even een broek voor mezelf ging kopen in de stad? Ik ben gewoon niet gemaakt om hele dagen alleen maar met mijn kind bezig te zijn. Natuurlijk ga ik graag met haar op stap, samen of met z’n drieën. Maar als zij zich vermaakt in haar speelhoekje kan ik rustig een paar afleveringen van mijn serie kijken. En wanneer ik plots vrij heb op een dag dat zij op de opvang is, ga ik gerust samen met mijn vriend lekker ergens uitgebreid lunchen, sporten of stiekem zelfs even slapen..

Tijd voor jezelf is gezond

En zo stuitte ik laatst op een artikel van een vrouw, die eigenlijk precies de tegenovergestelde mening van mij heeft. Zij gaf aan dat ze geen logica zag in het weggaan zonder kinderen. Dat ze het niet nodig vindt om bij te tanken of haar relatie te verbeteren. Om even geen moeder te zijn, ging er bij haar absoluut niet in. Deze mening mag je natuurlijk gewoon hebben en zo is iedereen anders. Maar hier gaan mijn nekharen echt van overeind staan. Je bent ook nog steeds een individu. Jij bent ook op de wereld gezet door een moeder. Tijd voor jezelf zonder je kinderen is gezond. Ik hoef niet elke dag alleen maar ‘mama’ te zijn, ik ben ook nog steeds ‘Thirza’.

Doe wat jou gelukkig maakt

Zo ben ik heel erg van mening dat je altijd moet blijven doen wat jou gelukkig maakt, waar je goed in bent of waar je niet zonder kan (tot op zekere gezonde hoogte). Om je eigen kind(eren) gelukkig te maken, moet je dat zelf ook zijn.

Als dat betekend dat je daarom wekelijks zonder kind je paard gaat berijden, je haar laat doen bij de kapper of zoals ik af en toe een goed feestje pak. Moet je dat (als het mogelijk is) vooral blijven doen. Maar als het jou gelukkig maakt om alles samen met je kinderen te doen is dat ook prima.

“Het is belangrijk dat je moeite voor elkaar blijft doen, al is het maar voor even.”

Me-time of tijd met je partner

Toch is een beetje me-time of tijd met je partner echt niet verkeerd! Het is belangrijk dat je moeite voor elkaar blijft doen, al is het maar voor even. Ik kan me na een avondje samen ergens eten weer zo verbonden voelen dat ik daarna weer opnieuw verliefd ben op mijn vriend maar ook nog meer op mijn kind. Als ik voel dat mijn relatie goed zit en die met ons kindje, dan gaat er een explosie van geluk door m’n lijf en kan ik weer de hele wereld aan.

Voor het eerst weer samen weg

En zo doet iedereen het op zijn eigen manier. Wij gingen 2 weken na de geboorte van onze dochter voor het eerst weer samen weg, uit eten in een restaurant in de buurt. Onze dochter zou bij mijn moeder zijn en we zouden haar eigenlijk na het eten weer ophalen. Dat liep toch even anders.. We bespraken na het eten hoe graag we weer samen wilde stappen. Dat was namelijk wat wij (bijna) wekelijks deden toen we nog geen ouders waren. Daar haalde wij ons grote plezier uit.

Eén telefoontje en een taxi ritje later stonden we samen in de Club. Heerlijk gedanst, gedronken en genoten. Die nacht heeft onze dochter voor het eerst ergens anders geslapen. En zo doe ik dit vaker. De ene maand ga ik een paar keer uit, de andere maand helemaal niet. Maar feestjes, festivals en uit eten gaan is waar ik mijn batterij mee oplaad! En nu is het niet zo dat mijn kind de energie uit mij trekt, absoluut niet. Maar soms is het echt even lekker om alleen maar aan mezelf te denken. Want als ik weet dat m’n kind goed bij de oppas zit kan ik dus echt een hele dag maar 10x aan haar denken in plaats van 100x.

Iedere ouder is verschillend

Zo is iedere ouder verschillend. Iedereen voed anders op. Maar jouw manier is het beste omdat jij weet wat je kind(eren) nodig hebben. Toch hoeft je je echt niet schuldig te voelen als je iets zonder je kind(eren) gaat doen. Niet alleen is het fijn voor jezelf, ook voor je kinderen is het leuk. Hoe gezellig is het om naar opa, oma, tante etc. te gaan! Ikzelf keek vroeger vreselijk uit naar de weekenden dat ik bij mij opa en oma mocht logeren. Daarom heb ik nu nog steeds een mega sterkte band met hun en zij ook weer met mijn kind!

Hoe mijn leven was voor een kindje

En ik zal eerlijk zijn, zoals altijd.. Soms fantaseer ik over hoe mijn leven was toen ik nog geen kind had. Hoe veel vrijheid we hadden om te gaan en staan waar we wilde. Maar dat gevoel kan gewoon niet op tegen het gevoel dat mijn dochter mij geeft. Wij zijn een gezin en doen nu zo veel mogelijk samen met haar. Maar gelukkig hebben wij ook de mogelijkheid om met z’n tweeën dingen te doen, zodat wij af en toe ook nog het kind kunnen uithangen. En dan de volgende dag, wanneer ik net 10 km te hard en te enthousiast naar haar toe rijd om haar op te halen, ben ik weer die volgeladen batterij, klaar om moedertje te spelen.