Het jaar 2018 ligt alweer even achter ons en zoals bijna iedereen doet, blik ook ik terug op het afgelopen jaar. Wat is er gebeurd? En nog belangrijker; wat wil ik in dit nieuwe jaar bereiken? Als moeder, vrouw maar ook vooral als Lydia.
Als moeder
Als moeder kan ik het al snel opnoemen wat ik wil voor dit nieuwe jaar; aandacht, liefde, positiviteit en vooral geduld. Sinds Lucas geboren is, probeer ik dit wel na te streven, maar wat is het verdraaid moeilijk als je er midden in zit. Wanneer je na 15 maanden nog steeds 4 of 5x er uit moet s‘nachts omdat je zoon ligt te gillen in zijn bedje of wanneer je voor de 10e keer in een jaar tijd gebeld wordt door het kinderdagverblijf om je zoontje op te halen omdat hij weer ziek is, kan af en toe de moed wel in je schoenen zakken. De ene oorontsteking na de andere, met de daar bijhorende koortspieken en hangerigheid. Soms is het dan ook super lastig om positief te blijven kijken naar de mooie dingen.
“Soms is het super lastig om positief te blijven kijken naar de mooie dingen.”
Trots als een pauw
Maar de mooie dingen zijn er ook zeker. Als je ziet hoe zo’n klein mannetje zich ontwikkelt in zo’n eerste jaar, dan sta je vol trots te kijken en moet je je inhouden om niet elke ontwikkeling te delen via social media omdat je zo trots bent als een pauw. Op dit moment is onze zoon helemaal in to the music. Fantastisch om te zien, hoe hij zonder schaamte helemaal los gaat om een nummer. Klappend, springend en draaiend vliegt hij in het rond. Het liefst moeten papa en mama ook mee doen en vorige week liepen we zelfs de polonaise om de bank heen met zijn drieën. Wanneer we even een offday hebben gehad, zet ik ook heerlijk een nummer aan waar hij even zijn ei kwijt kan, en bij mij tovert het weer een lach op mijn gezicht. (Smelt!) Tip: de kleuterliedjes van Monique Smit zijn echt super leuk!
Mijn gezin
En dan als vrouw; phoe, wat heeft mijn man het af en toe zwaar met mij gehad (denk ik). De schommelende hormonen, een huilbaby en een depressieve vrouw. En hij maar altijd positief zijn. Hoe doet hij dat toch? Altijd blij, nooit sacherijnig. Gelukkig ligt dat inmiddels allemaal achter ons en kunnen we ons weer helemaal focussen op ons gezin en op elkaar. Elkaar er doorheen slepen, dat is zeker gelukt en dit is ook zeker een taak voor elkaar als man en vrouw. Dat zou ik dit jaar zeker niet anders willen doen. Ook gaan we gaan nog steeds veel op stap en regelen regelmatig oppas om er even lekker tussen uit te zijn.
“Een kind heeft een impact op je leven en op het leven wat je had.”
Jezelf niet weg cijferen
En nu vaak het lastigste onderdeel.. Ik zelf! Als ik nu zou vragen wie van jullie hebben zichzelf op de eerste plaats gezet na de geboorte van een kind, zullen er maar weinig hun hand omhoog steken, denk ik. Dat is op zich ook normaal natuurlijk. Een kind heeft een impact op je leven en op het leven wat je had. Maar uiteindelijk hoef je jezelf niet weg te cijferen.. Het heeft soms alleen wat planning of tijd nodig. In het begin toen onze zoon net geboren was; dacht ik dat ik de rest van mijn leven alleen maar bezig zou zijn met het voeden en in slaap krijgen van de kleine.
Wij hadden de pech van een huilbaby en ik cijferde mezelf weg. Ik at slecht of niet, sportte niet, had geen zin om mezelf op te maken en raakte in een depressie. Wat een ellendige maanden.. Gelukkig trok ik al snel aan de bel en werd er snel hulp gevonden door middel van therapie en medicatie. Maar het blijft een onderdeel van je. Je bent gevoelig voor bepaalde situaties en merk dat mijn mood met mijn zoon zijn mood mee swingt. Heeft hij geen lekkere dag, dan mama ook niet.
Even tijd voor mezelf
Vorig jaar ben ik met mijn zusje naar Marokko geweest. Wat kon ik daar van genieten. Even tijd voor mezelf.. Genieten van een massage of lekker liggen op het strand zonder mij druk te maken over het avondeten of de was die nog gedaan moest worden. Natuurlijk miste ik mijn gezin, maar ze zijn in goede handen bij elkaar, dus waarom zou ik dan niet lekker genieten!!
Dit jaar
Ik hoop dit jaar meer voor mijzelf te kunnen kiezen; de rust te nemen, hulp te aanvaarden en de positiviteit te vinden en te houden, ook met mindere dagen. Elke dag dankbaar zijn voor wat de dag brengt, te genieten van de mooie momenten en te leren van de slechtere momenten.
Ik wens jullie allemaal een ontzettend mooi 2019 met prachtige momenten als moeder, vrouw en jezelf! Today’s little moments become tomorrow’s precious memories!
(Ps. Inmiddels slaapt onze zoon al 4 weken door nadat we begonnen zijn met de methode van Dr. Estivill. Het boekje heet ‘Slaap kindje slaap’. Het was een week bikkelen, maar daarna sliep hij door en nog steeds!)
Laatste berichten van Mama Lydia (toon alles)
- Mama Lydia: Moeder zijn valt mij af en toe zwaar… - 30 januari 2019
- Mama Lydia: Wat wil ik als moeder in dit nieuwe jaar bereiken? - 23 januari 2019
- Mama Lydia: Een tweede kindje? Daar ben ik eerlijk gezegd echt nog niet klaar voor… - 2 oktober 2018