Mama Agnes: Kleintjes worden groot! Dat hoort erbij. Maar als je het daadwerkelijk ook beseft…

Kleintjes worden groot! Dat hoort erbij en je weet dat het gebeurt. Maar als je het daadwerkelijk ook beseft komt dat echt wel even binnen en heb ik een brok in mijn keel. Ik kwam erachter afgelopen week op de camping.

Op vakantie in Zwolle

We waren op vakantie in Zwolle, daar hebben mijn schoonouders een stacaravan en wij mochten daar gebruik van maken. Vorig jaar waren we er ook. En toen was Julian bijna 1.5, ging hij nog vooral kruipend door het leven en zei hij nog vrij weinig. Hij heeft toen wel zijn 1e stapjes los gezet! Maar het echte lopen kwam pas een paar maanden later.

“Nu is hij een peuter van bijna 2.5 jaar. Elke dag verbaas ik me weer wat hij allemaal kan zeggen. En vooral wat hij allemaal begrijpt.”

Elke dag verbaas ik me

Nu is hij een peuter van bijna 2.5 jaar die het liefst de hele tijd wandelt. En die de oren van je hoofd kletst. Elke dag verbaas ik me weer wat hij allemaal kan zeggen. En vooral wat hij allemaal begrijpt. Hij daagt je daarin ook uit, kijkt hoe ver hij kan gaan. Probeert papa en mama tegen elkaar uit te spelen en weet wat hij wil. Zo vroeg ik aan hem “zal mama even wat water voor je pakken”, waarop ik als antwoord kreeg “nee mama doe maar ranja”. Ik moet daar dan zo om lachen.

Zijn geweldige fantasie

Wat ik ook mooi vind om te zien is zijn geweldige fantasie. We hadden behoorlijk veel speelgoed meegenomen, maar (helaas voor Julian) niet alles. Hij heeft thuis een stofzuiger en die was niet mee. Dat bleek hij toch jammer te vinden nadat hij mama zag stofzuigen. Dus bedacht hij wat anders. Met een vliegenmepper ging hij de hele caravan door en maakte daarbij het geluid van een stofzuiger.

Of dat papa voor hem een boormachine en een schroevendraaier van een papiertje had gemaakt. Eigenlijk had papa alleen het papiertje een beetje geknipt en opgerold maar voor Julian was dit toch heel duidelijk. En niet alleen op dat moment maar ook de dagen erna liet hij trots de boormachine en schroevendraaier zien.

Geen uitstapjes

De vakantie was voor ons misschien niet wat we ervan verwacht hadden; Sander was ziek, griep. En daardoor hebben we eigenlijk geen uitstapjes gemaakt. Ik baalde daarvan. Maar Julian vond het geen probleem. Hij zag het ritje naar de supermarkt al als uitje! ‘kleine karretjes’ bij Albert Heijn zijn een feest! En ook de speelgoedauto’s op het winkelcentrum zijn een feest. Hij weet nog niet dat er een muntje in kan en dat laten we voorlopig nog maar even zo 😉

“Speelde hij eerder nog vooral ‘doelloos’ met het zand, nu komt ook hier zijn fantasie naar voren. Hij bakt taartjes of spaghetti.”

Zijn fantasie

Ook heeft hij zich goed vermaakt bij de zandbak. Speelde hij eerder nog vooral ‘doelloos’ met het zand, nu komt ook hier zijn fantasie naar voren. Hij bakt taartjes of spaghetti, ‘moet even koken’ of ‘gaat in de oven’. Het liefst heeft hij wel dat je met hem mee gaat. Alleen is nog een beetje eng. Alhoewel ik wel vooruitgang zie dat hij nu kindjes in zijn buurt toe laat. Dat was een paar maanden geleden ook nog niet zo.

Op de camping

Op de camping zijn ook een kruiwagen en een fiets. Vorig jaar lag de kruiwagen vooral op de kop en kon hij druk bezig zijn met het draaien van het wiel. Nu loopt hij de hele tijd rond met de kruiwagen en verplaatst speelgoed. De fiets heeft een duwstang en dat is ook nog wel nodig. Want Julian kan al wel bij de trappers maar is nog net te klein om kracht te zetten om te kunnen fietsen. De kruiwagen en de fiets worden door Julian in één adem samen genoemd met de camping.

Spelen bij de kindjes

En nu zit de vakantie er weer op en mocht Julian weer spelen bij de kindjes. Wat had hij daar veel zin in! ‘Wat ga je morgen doen’ “Sam & Pluk!!!!” was het antwoord met een grote glimlach!