Connect
To Top

Mama Thirza: Zwangerschapskilo’s. Die ben ik dus nog steeds niet kwijt…

Als ik terug scroll op mijn Instagram account zie ik een meisje in buiktopjes rond zwieren op festivals. Die topjes krijg ik nu niet eens over m’n borsten heen. Op social media word je er dood mee gegooid. Al die new moms met hun lichaam alsof ze net van de middelbare school komen. Hoe de hell krijgen ze dat voor elkaar!?

Sporten

Nou hoop ik niet dat mijn baas dit leest, want terwijl ik dit schrijf ben ik aan het werk en heb ik uitkijk over een goed gevulde sportschool. Sporten is iets wat ik mijn leven lang heb gedaan. Als baby ben ik tot mijn 13e nooit gestopt met zwemmen, waarvan ik zelfs jaren wedstrijden heb gedaan.

Daarnaast heb ik ook nog 10 jaar als keepster voor een voetbaldoel gestaan. Fit dat ik was joh! Met m’n sporters lichaam kon ik elke week ook gerust eten wat ik wilde. Want als je 5 keer per week intensief traint, veranderd er vrij weinig aan je tiener lichaam.

“Mijn conditie is ver, heel ver te zoeken.”

Mijn conditie is ver te zoeken

Na mijn tienerjaren rende ik gemiddeld 4x per week hard en heb ik 2x de dam tot dam zonder moeite uitgerend. Als ik nu alleen al naar de bushalte toe ren voelt dit hetzelfde als die 16 km vanuit Amsterdam. Mijn conditie is ver, heel ver te zoeken. Maar gelukkig ben ik sinds een aantal maanden weer begonnen.

In die sportschool ja, waar ik nu op uitkijk. Ik werk daar, dus ik ben er al. De stap naar de sportschool is dus al gezet en als je er dan ook nog gratis gebruik van mag maken… Ik vraag me geregeld af waarom ik niet veel, veel eerder ben begonnen. Want je mag dus 6 weken na je bevalling weer beginnen met sporten, ‘goh ik dacht 34…’

Tijdens mijn zwangerschap

Tijdens mijn zwangerschap heb ik me (bijna) de gehele tijd op en top vrouwelijk gevoeld. Ik had bedacht om een ‘fit pregnant women’ te worden, echter was ik dat al vrij snel vergeten. Iets wat ik altijd vreselijk graag deed, daar had ik spontaan geen zin meer in. Dus stopte ik gelijk met hardlopen.

En qua eten.. Ik had wel met mezelf afgesproken om niet voor 2 te gaan eten. Maar bedacht me ook, als er ooit in je leven een moment is dat je niet tegen al het lekkers ‘nee’ hoeft te zeggen, dan maar tijdens de zwangerschap. Dus bij elk aangeboden gebakje, chipje, bakje pepernoten, lunch en diner afspraak, ging alles door de mond. En belande overal behalve op m’n..

Aangekomen na de bevalling

Naja, ik ben echt niet veel extra aangekomen, na de bevalling 3 kilo om precies te zijn. Maar die ben ik dus nog steeds niet kwijt, sterker nog ik heb hem verdubbeld. Want toen alles lekker liep in het huishouden en ik eindelijk mezelf niet meer vergat te voeden ging het snel. Wij houden nou eenmaal van uit eten gaan en als ik uit eten ben bestel ik toch liever onbeperkt spareribs dan die salade met kip.

Wel zijn we thuis erg met voeding bezig. Door de weeks eten we geen vlees en letten we goed op wat we binnen krijgen. Ook proberen we een tijdje geen alcohol te drinken (ja dit lukt). In het weekend genieten we wel van een goed stuk vlees, daar kunnen we nog niet helemaal zonder en kijken we oprecht erg naar uit!

“Het blijft lastig om in de spiegel naar mezelf te kijken.”

Het blijft lastig

De ene dag voel ik dan ook dat ik echt slanker word. Dan zie ik mezelf in de spiegel geef ik mezelf een high 5 en trek in m’n strakste jurk aan. De dag erop kan ik in de spiegel kijken en lijkt het net alsof ik weer 5 maanden zwanger ben. Want zo is het dus, mijn buik hangt precies nog daar waar de zwangere buik ooit zat. Verder is alles weer normaal. Ik ben zelfs op delen slanker dan voor mijn zwangerschap.

Gelukkig heb je van die afslank broekjes en prop ik bijna dagelijks de overgebleven zwangerschapsvetjes in dat ding. Toch heb ik er vertrouwen in, ik ben een paar jaar geleden al eerder 17 kilo afgevallen. Nu hoef ik gelukkig nog maar de helft daarvan!

Maar het blijft lastig om in de spiegel naar mezelf te kijken. Niet lang geleden keek ik met een brede lach naar mijn slanke lichaam. Kort erna vol trots naar mijn zwangere buik en nu met een groot vraagteken boven mijn hoofd of ik ooit weer zo in de spiegel zal kijken.

Mijn borsten

En ohja, mijn borsten. Ik heb al eens kort vertelt dat ik die verandering helemaal niet kon waarderen. Maar ik zag hem ook niet aankomen. In mijn hoofd hadden alle mama’s echt prachtige borsten. En toen ik zwanger was, was ik er dan ook erg blij mee. En ik niet alleen, iedereen leek het wel te waarderen. Dus ja, dat vrouwelijkheids niveau ging weer ‘ding ding ding’ punten omhoog. Ik voelde me TOP.

Tot ik dus borstvoeding ging geven. Alsof ik uit een verkeerde kliniek was gestapt. De siliconen verkeerd geplaatst waren. Of voor de zoveelste keer voor vergroting was gegaan. Echt ik vond het afschuwelijk en dan deden ze ook nog eens vreselijk zeer.

“Mijn eigen lichaam heeft een klein mensje gemaakt. Dat laat zijn sporen na en was het helemaal waard.”

Stoppen met borstvoeding

Toen ik besloot te stoppen, voelde ik ze langzaam van pijn verlichten en soort van leeg lopen. Ja leeg lopen. Alsof er een gaatje in een ballon zat en langzaam leeg liep tot een zielig overgebleven ballonnetje. En ik wachten en wachten, wanneer pompen ze zichzelf nou weer op? Nou niet dus. Ze zijn dan wel niet meer zo vreselijk slap als een paar weken na het stoppen van de borstvoeding. Maar vol is anders.

Ik ken deze dames niet? Wie zijn jullie? En dan kan je wel zeggen ‘het is het teken dat je een kind hebt gebaard en gevoed, je hebt er zo iets moois voor terug gekregen’. Ja absoluut, het aller aller mooiste! Maar als ik genoeg gespaard heb, is er een grote kans dat ik weer met gevulde boezem door het leven ga.

Mijn eigen lichaam

Natuurlijk kan ik er ook het mooie van inzien. Mijn eigen lichaam heeft een klein mensje gemaakt. Dat laat zijn sporen na en was het helemaal waard. Maar kunnen al die vrouwen op social media met hun ‘Post Partum’ lichaam, alsof ze van de Victoria’s Secret Fashion Show af zijn gelopen, even ophouden?

Dit is voor merendeels van de vrouwen geen realiteit. Leuk dat jullie gewoon zo gebouwd zijn, een snelle stofwisseling hebben of personal trainer kunnen betalen. Maar he! Ik hoef tenminste niet 3 uur voor een Instagram foto te poseren om geld te verdienen. Ik doe dit braaf achter mijn PC in de sportschool en ik beloof dat ik na mijn dienst ga trainen, echt waar!

Meer Gastblogs